............
Alvoco das Várzeas, 18 april 2012 Dag allemaal! Het is hier volop lente en de natuur barst uit zijn voegen, mede dankzij de regen die volgde op een lange periode van droogte. De omgeving is groen en er is volop activiteit om ons heen. Als gevolg van de crisis worden schijnbaar verlaten stukjes grond weer in gebruik genomen. De ruilhandel bloeit als nooit tevoren.
Als we ’s avonds nog een rondje lopen met Aki, en de katten Job en Minoes zich bij ons voegen, voelt dat geweldig. Het ruikt heerlijk fris, de sterren aan de heldere hemel flonkeren en de quinta ziet er prachtig uit. De buitenlampen zijn voorzien van ledlampen en aangesloten op een schakelklok zodat het geheel er ’s avonds ook vanaf een afstand sprookjesachtig uitziet. De geluiden om ons heen fascineren ook Luís Antero, onze jonge dorpsgenoot. Hij zette een stichting op om zijn oral history project te continueren en vroeg ons om bestuurslid te worden. Via zijn archief van geluidsopnamen zijn onder anderen de herder met zijn kudde te horen, dona Maria die Serra da Estrelakaas maakt in haar keukentje en de cafégasten die authentieke liedjes zingen. Ook het ruisende rivierwater dat onder onze molens stroomt, legde Luís vast voor het nageslacht. De afgelopen periode zijn er weer een paar klusjes rondom onze quinta geklaard, waarbij Hans zich niet onbetuigd liet, getuige bijgaande foto’s.
Ondertussen maak ik met Aki de ene wandeling na de andere, en dijt ons grote wandelboek gestaag uit. Voor paardrijden of mountainbiken verwijzen we gasten door naar collega’s in de buurt. Wat dat betreft weten we steeds beter met wie we kunnen samenwerken. Samen met het naburige hotel Quinta da Geia en camping Ponte das Três Entradas willen we als ‘Drie sterren in de Serra da Estrela’ de sportieve mogelijkheden van de inspirerende omgeving meer onder de aandacht brengen, onder de noemer: ‘Ongeacht waar u verblijft, altijd een vertrekpunt!’
Het is een particulier initiatief, want het blijft in het doolhof dat ‘toerisme in Portugal‘ heet, flink zoeken naar de juiste instanties die een handje kunnen helpen. Soms is er een onverwachte meevaller. Zo stond er onlangs plotseling een bord ‘Quinta da Moenda’ bovenaan de weg en een spiegel in de bocht voor het tegemoetkomende verkeer. Een actie van onze dorpsraad, zo bleek, nadat we deze punten de afgelopen zes jaar al herhaaldelijk bij ze hadden aangekaart.
Maar ook onze inspanningen op het gebied van duurzaamheid worden beloond. Met trots kunnen we melden dat we zijn gecertificeerd voor het eco-label Green Key, het internationale keurmerk voor bedrijven in de toerisme- en recreatiebranche, die serieus en controleerbaar bezig zijn met duurzaamheid, maatschappelijk verantwoord ondernemen, zorg voor het milieu en de natuur. Volgende week mogen we het bordje in ontvangst nemen.
We zijn dus lekker bezig en de tijd vliegt voorbij. Het gaat goed met Hans zijn schouder, dat is ook prettig. Na de operaties in de St. Maartenskliniek en de bacteriële infectie die drie maanden lang met infusen en pillen werd bestreden, is er eindelijk een opgaande lijn. Hij heeft nog wel pijn, maar dat is volgens de orthopedist normaal. Het was op Goede Vrijdag precies vijf jaar geleden dat Hans struikelde bij het zoeken naar paaseieren en zijn schouder brak. Het leed lijkt nu definitief geleden. Hans hoopt van harte dat we het er nu nooit meer over hoeven te hebben in de Nieuwsbrief! In februari mochten we van onszelf een weekendje naar Lissabon, waar we genoten van musea, lekker eten en het grotestadsgevoel.
Ik heb eindelijk een jogaclubje gevonden, via een blog met nieuwtjes over onze streek, de Beiras. Nu kan ik weer wekelijks rekken en strekken in een yurt in Avô, 15 minuten bij ons vandaan. Ook de Portugese taallessen volg ik nog steeds, al is het soms echt afzien vanwege de frontale onderwijsaanpak, die weinig ruimte laat voor eigen inbreng of creativiteit. Een keer waren de bankjes per ongeluk zo opgesteld dat we een kringgesprek konden voeren, maar dat was snel afgelopen. Onderscheid moet er zijn! In maart nam ik deel aan een Schrijfretraite op Terschelling en dat was erg stimulerend. Ieder van de 13 aanwezigen werkte aan een verhaal, een boek of een gedicht. Het was lekker om in een inspirerende omgeving geconcentreerd te kunnen werken en adviezen te krijgen van een schrijfcoach. Wellicht is het een idee om ook zoiets bij ons te organiseren: schrijven in combinatie met wandelingen en/of yoga. De ruimte hebben we en de rust is gegarandeerd.
Hans was in diezelfde periode voor controle in de St. Maartenskliniek en samen brachten we nog enkele dagen door in de Winselerhof in Zuid-Limburg. Daar werkt Johan inmiddels met een vast contract. Het was ontzettend leuk om hem zo professioneel en gemotiveerd aan het werk te zien. Terwijl de appartementen met Oud & Nieuw weer vol zaten, merken we nu dat potentiële gasten meer de kat uit de boom kijken. De boekingen komen stroperig op gang. Aan ons zal het niet liggen: de website is inmiddels ook vertaald in het Duits, we staan als Bed & Breakfast op relevante websites en we zijn actief op Facebook waarop we vrijwel elke dag nieuwe foto's plaatsen.
Tot de volgende keer! Klik voor de 27 Nieuwsbrieven die we de afgelopen zes jaar verstuurden, op de link Nieuwsbrief. Josephine van Bennekom & Hans de Herder
|
