............

Alvoco das Várzeas, 30 juli 2011

Beste allen,

Gisteren is Johan, onze 23-jarige logé uit Den Haag, definitief teruggekeerd naar Nederland. Na 9 maanden klussen, koken, praten en ginnegappen begint hij herboren aan een nieuwe toekomst in de – voorlopig Limburgse - horeca. Dankzij zijn inzet en loyaliteit is er ongelooflijk veel verbeterd aan onze quinta. We zagen hem groeien en nu is hij toe aan een volgende stap. We lieten hem met tegenzin gaan en lijden nu zelfs een beetje aan het lege-nest-syndroom!

    
Johan bedient de barbecue bij vrienden en legt bij ons een kabel voor toekomstige satelliet t.v.

Johan fungeerde vaak als chauffeur van Hans, wiens schouder na de laatste ingrijpende operatie in maart, nog altijd niet in orde blijkt. Tot twee keer toe schoot de arm uit de kom, waardoor er in april een kleine operatie plaats moest vinden. Een paar weken later was het weer raak en kwamen er drie doktoren aan te pas om de schouder opnieuw in de kom te sjorren. Nu wordt de arm een maand lang gefixeerd met behulp van zwachtels om Hans’ bovenlijf. Het valt allemaal niet mee voor het bezige baasje, vooral omdat ondertussen het hoogseizoen in volle gang is en het bovendien steeds warmer wordt. Het vertrouwen in de specialisten van de kliniek in Coimbra is nog steeds groot. Ook zij trekken zich langzamerhand de haren uit het hoofd. Maar we durven na vier jaar schouderellende eigenlijk niets meer te voorspellen.

Desondanks gebeurde er sinds de vorige nieuwsbrief weer veel:

   
Zonnezeil en nieuwe lampen boven het terras  Aankomst in de schemer

In aanloop tot het hoogseizoen hingen we boven het terras voor de studio een nieuw zonnezeil. Mensen kunnen nu ook daar in de schaduw zitten, of ’s avonds bij de nieuwe lampen lezen. De entree tot onze quinta ziet er zo net iets knusser uit. Samen met onze vriend Nico, die regelmatig naar Portugal komt om te helpen, legde Johan de laatste hand aan de grote wandkast in de gemeenschappelijke ruimte waarin we onze voorraden linnengoed, ontbijtspullen en wijn voor de gasten bewaren. De koele, grote ruimte is een enorme aanwinst: toegankelijk vanaf de patio waardoor gasten er een (computer)spelletje doen, een (e-)boek lezen of eten. De potentie om families, vriendengroepen dan wel yoga-, meditatie- of wandelgezelschappen te huisvesten is bovendien aanzienlijk vergroot. 

In zijn wens om zoveel mogelijk te automatiseren, bedacht Hans een ingenieus beregeningssysteem voor de jonge platanen bij het gloednieuwe parkeerterrein, alsmede voor de rozenstruiken en de klimhortensia’s aan de straatkant. Tevens werden alle buitenlampen geschakeld – alles in één keer aan en uit -  waardoor bij aankomst in het donker de hele gevel van de quinta uitnodigend is verlicht. Met lampen aan de patiozijde, nieuwe verlichting in de buitenkeuken met de barbecue, lichtpunten langs de coniferenhaag én zwembadverlichting, is het een vrolijk en sjiek gezicht.

   
Buitenkeuken met nieuwe lampjes                   Zwembad en appartementen verlicht

Een andere grote operatie betrof de overgang naar door zon verwarmd water in de appartementen. De zonnepanelen op het dak werden aangesloten en de geisers verdwenen, evenals de zichtbare delen van de gasleidingen. Ook werden alle gaskookplaten afgekoppeld en vervangen door inductiekookplaten. Dit was tevens hét moment om de krappe keuken in het appartement op de begane grond (nr. 2) te vernieuwen. Ikea in Porto leverde de onderdelen en Johan zette de nieuwe keuken, inclusief alle kastjes en lades, van tevoren in elkaar. Het was nog spannend omdat alles klaar moest zijn voordat er gasten met Hemelvaart zouden komen, maar het lukte. Met een extra likje verf en hier en daar een nieuw rijtje tegels zien de keukens er hartstikke strak uit.

   
Appartement 2: de oude ..                  en nieuwe keuken

Af en toe hapert de toevoer van bronwater, met name als we vol zitten. Dit is het gevolg van de bouw van een waterzuiveringsinstallatie verderop, waarbij onze wateraders zijn geraakt. Tot onze opluchting werd onlangs ons verzoek om een officiële waterleiding gehonoreerd. Daardoor kunnen we in geval van nood terugvallen op gemeentewater.

In april nodigden we een vijftigtal Nederlandse, Portugese en Engelse vrienden en kennissen uit voor een groot Paasvuur. In Nederland werden ze wegens brandgevaar afgelast, maar dat van ons was een groot succes. ’s Middags waren mijn zus en zwager uit Nederland gearriveerd en met z’n allen verbrandden we alles wat we in de maanden daarvoor aan mimosa-, coniferen- kiwi- en druiventakken hadden gesnoeid en verzaagd. Johan serveerde zijn zelfgemaakte hapjes en de drank vloeide rijkelijk.

Gasten bij het paasvuur

Ondertussen ging het in Nederland met mijn vaders linkerbeen niet goed. Na zijn val in januari onderging hij twee operaties en daarbij trad een bacteriële infectie op. Langdurige ziekenhuisopnames volgden. De situatie in het grote huis in Schellingwoude werd nu plotseling nijpend, want het is niet berekend op iemand die tijdelijk hulpbehoevend is. Gelukkig stuitten mijn broer en schoonzus op de aankondiging van een op te leveren nieuwbouwcomplex in de Amsterdamse Czaar Peterbuurt. Nadat de eerste gegadigde voor de hoogste gelijkvloerse verdieping op het laatste moment afviel, konden mijn ouders op 31 mei het huurcontract tekenen.

Ik was die week in Nederland vanwege het huwelijk van mijn neef Thomas (de jongste zoon van mijn zus Janine), dus ik kon samen met de rest van de familie het glas heffen in het nieuwe, maar kale huis. In de loop van juni verhuisde mijn moeder al, terwijl mijn vader in het ziekenhuis lag. Nu is hij thuis, in afwachting van een definitieve heupoperatie. Na de eerste begrijpelijke aarzelingen, emoties en de hectiek rondom de plotselinge verhuizing beginnen mijn ouders nu te wennen aan het wonen middenin de stad, de winkels op loopafstand en het OLVG enkele tramhaltes verderop.

En dan de vakantiegangers: degenen die we uiteindelijk willen laten genieten van al het moois dat we te bieden hebben. Het gaat goed met de reserveringen; we krijgen vanwege het slechte weer in Nederland meer ‘last minute’ aanvragen dan in de afgelopen vijf jaar. De meesten waarderen onze gastvrijheid, de uitstraling van de quinta en onze service. Velen beloven terug te komen. Eén van hen, een Portugese, bleek vertaalster Frans en toen was de deal snel gemaakt: zij vertaalde onze website in het Frans, inmiddels al online, in ruil voor een paar dagen vakantie. Dezelfde afspraak maakten we een paar weken later met een Spaanse, die vertaalster Duits bleek te zijn. Zo kunnen we binnenkort ook een Duitse versie van de site presenteren. We krijgen er gaandeweg steeds meer fans bij – ook via www.facebook.com. Leuk hoor!

Veel mensen zijn bij aankomst blij verrast door de liefdevolle manier waarop alles is aangelegd én omdat we daadwerkelijk direct aan de rivier liggen. Blijkbaar worden vakantievierders steeds wantrouwiger bij het zien van al die glossy websites, maar bij ons geldt: what you see is what you get (and more!)

   
Quinta da Moenda van bovenaf

Ons ontbijt, dat we aan de deur van het appartement afgeven, ‘room service’ dus, vindt gretig aftrek. Als Bed and Breakfast zijn we opgenomen in de database van de ANWB, die onlangs een gratis app introduceerde waarmee reizigers onderweg een B&B kunnen zoeken, de ervaringen van anderen kunnen lezen en direct kunnen reserveren.

Met onze dieren gaat het voorspoedig: Aki is reusachtig, maar prachtig om te zien. Job ligt ’s nachts tevreden spinnend op bed en Minoes, het poesje van Johan dat bij ons achterbleef, achtervolgt onvermoeibaar alles wat beweegt.

  
Aki met Minoes…                                             en met Job

We hebben de laatste maanden opnieuw een enorme kwaliteitsslag gemaakt. De grootste projecten zijn voltooid. Daar zijn we erg trots op en het geeft een enorme rust. Zelfs in onze wens voor een sauna is voorlopig voorzien, doordat onze collega’s van Quinta da Geia een spa en wellness ruimte hebben gebouwd, inclusief jacuzzi en Turks bad. Dit centrum is ook voor gasten van buiten toegankelijk en daardoor kunnen we af en toe een middagje relaxen, op slechts 15 minuten afstand.

Hartelijke groet van Josephine en Hans

Nieuw toegangsbord